domingo, 12 de febrero de 2017

Antes que dean as dúas en Podemos


Pensade na responsabilidade ante os votantes e a importancia de manter a ilusión. 

Estes dous meses de inferno mediático podemos desculpalos, pero agora o tempo de debate interno rematou. A xente decidiu e toca seguir a dirección sinalada polos 155.000 participantes. Tanto se gaña unha opción como se gaña a outra, precisamos humildade para aceptar o resultado, confianza no criterio da Asemblea en que o camiño elixido é (hoxe) o mellor, responsabilidade para non transmitir frustración nin incertezas, e solidariedade para poñerse a traballar na dirección marcada.

Ós que non sexsn quen de asumir o mandato de unidade e a dirección sinalada pola Asemblea, hailles que pedir que se esforcen en irse botando ó lado pouco a pouco e sen estridencias. Aínda que non se vexan hoxe con forzas de remar nunha dirección que consideran errónea, seguen a coincidir no obxectivo final do proceso. Pode ser que nalgúns meses esa mesma Asemblea decida que a súa posición era máis axeitada, e tire deles para reorientar o rumbo do barco.

Todos estamos a navegar nun mar novo, e temos que estar abertos á discrepancia. Todos queremos ir ó mesmo sitio, e só cando esteamos aló saberemos cal era o camiño bo. Ninguén pode asegurar que a opción que gañe hoxe marque o mellor camiño: simplemente será o primeiro que ides probar. Humildade a todos, gañadores e perdedores, e moita prudencia.

E unidade: cantos máis vaiades ós remos, antes remataredes a viaxe. Os inimigos, e os amigos -de dentro e do resto de Europa-, estamos a mirarvos. Algúns babean e frótan as mans agardando reproches, división e egoísmos. Outros mantemos a esperanza na vosa intelixencia e xenerosidade.

Tócavos amosar grandeza de espírito, flexibilidade e convencemento democrático.

jueves, 2 de febrero de 2017

Do suficiente

A mañá do día 6 de xaneiro, mentres celebraba a enésima festa do consumo cunha demostración de resistencia -remendando o meu vello pixama- estiven reflexionando sobre o complexo que vai ser compatibilizar a proposta ecosocialista de suficiencia e autolimitación no consumo de recursos e enerxía coa "proposta económica alternativa" dun desarrollismo de corte keynesiano para recuperar o consumo "motor do crecemento".

Agora que a concentración da riqueza afoga ó sistema capitalista, que un número que medra de traballadores/consumidores -con e sen emprego- non teñen recursos para dotarse do mínimo imprescindible, a nosa proposta debera ser axudarnos a repensar sobre canto é o que realmente precisamos, e a necesidade de cadrar esa cantidade co que o noso planeta é capaz de resistir.

Este momento no que moitos sufrimos o embate da crise, e que aprendemos á forza que o mundo de consumo inconsciente rematou, que debemos conformarnos con menos -e, máis importante, que podemos vivir con menos-, non é o mellor momento para traballar a suficiencia?

Comecei este blogue fai 6 anos escribindo sobre a procura da felicidade, o obxectivo central da nosa vida, sobre os límites do planeta, sobre os estudos da relación entre os ingresos e o benestar, entre o PIB dos estados e a felicidade dos seus cidadáns. Este é o momento de comezar a traballar no modelo alternativo. No auténtico modelo alternativo, non no regreso a un punto que xa pasou e que non vai retornar.

O compromiso debe ser achegar a todos o preciso, non recuperar o crecemento absurdo. Aínda hoxe, tras estes anos de crise, estamos moi por riba do que o planeta pode resistir: mesmo en Galicia, o certo é que non precisamos crecer senón repartir. Asumamos a nosa responsabilidade, lembremos como era a vida nos anos 60 e vaiamos recuperando os hábitos sustentables de entón.

Non en todo, por suposto. Non falo do rural, non falo da eficiencia enerxética dos edificios, non falo das telecomunicacións, das renovables ou de internet, pero si de menos coches e máis nenos nas rúas, de menos horas de traballo, de menos produción e menos consumo, de produción e consumo locais, do retorno dos envases e o zurcido da roupa, do zapateiro do barrio e a lavadura para os porcos.

Rexeitemos logo o móbil por ano, os regalos sen xeito, o coche para todo. Rexeitemos os AVEs, as ampliacións de aeroportos e os macroportos, pensadas para un transporte que non será viable no futuro. Rexeitemos os cáterings de centos de quilómetros, o exceso de carne, a comida lixo, o aceite de palma e o glutamato monosódico.

Comecemos a imaxinar o futuro da suficiencia, orientando a economía á produción do que realmente precisamos: os alimentos, a roupa, a vivenda, a enerxía. Para todos.

Mensaxe da Cooperativa Som Energía ós seus socios

Non me resisto a poñérvolo, para vosa info e compartición, se o vedes axeitado:
Estimadas socias y estimados socios,

Estos días es noticia el elevado precio de la energía y cómo, de paso, se han encarecido algunas facturas de la luz. En Som Energia, si bien estamos comprando parte de la energía en este mercado diario a un precio mucho más alto del habitual, seguimos ofreciendo el mismo precio por kWh que presentamos en la Asamblea de 2016. Como aprobamos entre todos nosotros, el precio es fijo de mayo a junio y éste se ratifica en la Asamblea General de socios y socias de Som Energia cada año.
La situación fue totalmente diferente durante el primer semestre de 2016 cuando el precio de la energía fue muy económico, y la diferencia de precios entre la compra en el mercado diario y lo que facturamos, nos permitió hacer un 'cajoncito' de un millón de euros. En octubre pedimos qué hacer con estos beneficios a las personas socias y el resultado fue guardarlo para cuando fuera necesario.

¡El momento es ahora! Este cajón nos está permitiendo no modificar las tarifas de la cooperativa e ir sosteniendo la diferencia de precios. Es la cooperativa la que asume los altibajos del mercado sin que ello se vea reflejado directamente en la factura de nuestras personas socias y clientes.

La capacidad de adaptabilidad basada en la participación, la transparencia y el no ánimo de lucro, entre otros, es propia del modelo cooperativo, así otras empresas como
Goiener, EnergÉtica, Nosa Enerxia o Solabria, por ejemplo, son propuestas interesantes que dan respuesta al modelo de comercializadora cooperativa y renovable.

Este revuelo ha supuesto un crecimiento significativo de personas socias y contratos. Desde principios de mes, se han sumado a la cooperativa más de mil socios y socias (normalmente el aumento era de 400 personas por mes) y más de 3.700 contratos de luz (la media era de 800 contratos mensuales). Además, se suma la campaña de Navidad; entre todas enviamos 3.733 invitaciones y se han sumado finalmente 521 nuevos contratos de luz.
¡Gracias por vuestra implicación!